CHP’nin 25 Kasım Programı’nda Şiddet Mağduru Kadınlar Konuştu: “Güç Bulaşıcıymış, Onu Öğrendim. Güçlü Kadın Sağlıklı Toplummuş Onu Öğrendim”

CHP, bugün parti genel merkezinde 25 Kasım Bayana Yönelik Şiddete Karşı Memleketler arası Çaba Günü programı düzenledi. Programda CHP Bayan Kolları Genel Lideri Aylin Nazlıaka’nın açılış konuşmasının ardından şiddet mağduru üç kadın, mücadelelerini anlattı. Uyuşturucu kullanıcısı bir erkeğin şiddetine maruz kalan kadın, “Güç bulaşıcıymış, onu öğrendim. Güçlü kadın sağlıklı toplummuş onu öğrendim” dedi.

CHP Kadın Kolları Genel Başkanı Aylin Nazlıaka, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun iştirakiyle parti genel merkezinde düzenlenen  25 Kasım Bayana Yönelik Şiddete Karşı Memleketler arası Gayret Günü Programı’nda konuştu. Nazlıaka, özetle şunları söyledi:

“Bugün bizler için çok önemli, tarihi bir gün. Birkaç cümleyle o önemi hatırlatmak gerekirse, bundan 62 yıl önce 1930-1961 yılları arasında Dominik Cumhuriyeti’ni yöneten bir diktatör, halkına zulmü, baskıyı her şeyi reva görüyordu. Ülkede demokrasi ve insan hakları büsbütün askıya alınmış durumdaydı. O günlerde üç kız kardeş çıktı, bu sisteme dur demek için bir direniş başlattı. Biliyorlardı ki direnişin yolu, örgütlemeden geçiyor. Örgütlendiler, örgütlendiler, örgütlendiler ve bir mühlet sonra direnişin sembolü oldular. Kelebekler diye anılan bu Mirabal kardeşler, tekraren tutuklandılar. Mallarına el konuldu, çeşitli tehditler gördüler. Lakin hiç yılmadılar, hiç vazgeçmediler gayretten. Bir gün otomobille giderken, araçları durduruldu ve otomobilden indirildiler, tecavüz edildiler, öldürüldüler, uçurumdan aşağı atıldılar. Doğal diktatör ve yandaşları çok sevindi. Sandılar ki onlarda kurtuldular. Kelebeklerden kurtulduklarını zannettiler. Fakat kelebeklerin o uçurumun kenarındaki kanat çırpışı, bir rüzgara dönüştü. Kelebek tesiriyle yayıldı ve diktatörlük yıkıldı. Esasen biliyoruz ki diktatörlükler, yıkılmak içindir değil mi arkadaşlar?

“İKTİDAR, KATLEDİLEN KADINLARDAN BİR SAYI OLARAK BAHSEDİYOR”

İşte biz de o günden bugüne 1999’da Birleşmiş Milletler tarafından 25 Kasım Bayana Yönelik Şiddetle Memleketler arası Gayret Günü ilan edildiğinden bu yana çeşitli paneller, etkinlikler, sokak aksiyonlarıyla birlikte sesimizi, sözümü yükseltiyoruz ancak maalesef iktidar, bayanların sesini de kelamını de duymuyor. Her gün iki bayan katledilirken, her gün her üç bayandan biri hayatının bir periyodunda şiddet çeşitlerinden en az birine maruz kalırken iktidar, katledilen bayanlardan bir sayı olarak bahsediyor. İşte bizler, bugün bu bayanların bir sayı olmadığını; onların bir anne, bir eş, bir evlat, bir arkadaş, bir dost, komşu olduğunu bir sefer daha buradan hatırlatmak istedik.”

Nazlıaka, konuşmasının ardından Yaşamhak Projesi kapsamında kendilerine ulaşan üç kadını sahneye davet ederek sözü onlara verdi.

“BEN BURAYA SİZE NE KADAR GÜÇLÜ OLDUĞUMU GÖSTERMEK İÇİN GELDİM”

Nazlıaka’nın sözü bıraktığı şiddet mağduru kadınlardan biri, ağlayarak şöyle konuştu:

“Ben buraya sizi ağlatmak ya da üzmek için gelmedim. Ben buraya size ne kadar güçlü olduğumu göstermek için geldim. Eski eşimin bana yaşattığı acıları biraz da olsun size anlatmak istiyorum. 30 Ocak’ta boşandığım eşimin pompalı silahlı saldırısına maruz kaldım. İki defa başıma silah dayadı. Kendi elimle çektim namlusunu. 7 aylık bir bebeğim vardı elimde geldiğinde, beni ittirdikten sonra kalbime gerçek sıkacaktı lakin ani dönüşümle koluma geldi. Kolumda sekiz kez ameliyat olmak zorunda kaldım. Çok dayanılmaz acılar yaşadım. Hastaneden kaçarak adliye önünde kız kardeşimi bıçaklama davası vardı. Onun önünde bize, adliyede saldırdı. Bunun üzerine tutukladılar. Artık cezaevinde ve en ağır cezayı almasını istiyorum. Siz arkamdasınız ve destekliyorsunuz bunu biliyorum. Beni dinlediğiniz için çok teşekkür ederim.”

“GÜÇ BULAŞICIYMIŞ, ONU ÖĞRENDİM”

Uyuşturucu kullanan birinin şiddetine maruz kalan kadın, yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Ben çaresiz çırpınırken, benim için savaşan insanların var olduğunu bilmiyordum. Çok dipteydim. Belediye liderine gidip ‘Son noktadaydım. Koruma kararı, tedbir kararı fayda etmiyor’ dediğimde bana birinci soru ‘Bize üye misin?’, kanım çekildi. Ben buraya can için geldim. Üye için gelmedim, yalnızca bana bir avukat sağlayın dedim. Manisa Yunusemre ilçesi. Sayın Mehmet Çerçi. İsmini da veriyorum. Süreçler üç ayımı aldı. Çaresiz çırpınırken internette sayın Nazlıaka’nın projesini gördüm. Üç ayda ulaşamadığım baro avukatına üç günde ulaştım. Dipteyken uzanan en güzel eldi benim için. Ben bu kadar güçlü olduğumun farkında değildim ama onlar benim güçlü olduğumun farkındaydılar. Güç bulaşıcıymış, onu öğrendim. Güçlü kadın sağlıklı toplummuş onu öğrendim.

Ben polise gidip, karakola gidip ya bu adam bana saldırıyor, beni tehdit ediyor dediğimde oradan bir memurun sözünü hayatta unutmam. ‘Ya sizin üzere bayanlar yüzünden biz, işimiz yapamıyoruz dedi. Sizinle mi uğraşacağız’ dedi. Ama ne oldu? Evimi bastığı gün, Aylin Nazlıaka’nın projesiyle boşanıyorum dediğim gün, üç takım kapıma geldi. Beni kaale almayan karakol, benim sözümü aldı. Teşekkür ediyorum, bana bu talihi verdiğiniz için.”

“PSİKOLOJİK, EKONOMİK ŞİDDETİN RUHUMUZDA AÇTIĞI YARALARI, GÖSTERMEK ÇOK DAHA GÜÇ OLUYOR”

Nazlıaka’nın sahneye davet ettiği psikolojik şiddet mağduru kadın, şöyle konuştu:

“Şiddet, dendiği vakit yalnızca fizikî olarak işte nedir morluk vardır, kırılan bir yer vardır. Evet bu adam şiddet uyguladı fakat bu işin bir de görünmeyen tarafı var; ruhsal şiddet. Bayanların yüzde 90’ının yaşadığı… Farklı tıpta şiddetlere de maruz kaldım. Ekonomik şiddet olabilir, cinsel şiddet olabilir, ruhsal şiddet olabilir. Lakin asıl sorunun şu olduğunu düşünüyorum. Biz bayanlar şiddeti yalnızca bize vurulması, ateş edilmesi yalnızca bu türlü algılıyoruz. Ruhsal, cinsel, ekonomik şiddetin ruhumuzda açtığı yaraları, göstermek çok daha sıkıntı oluyor.”

“POLİS BİZE DEDİ Kİ ‘BİZE DEDİLER Kİ ZİLİNİZE BASMADIKTAN SONRA BİR ŞEY YAPAMAYIZ”

Psikolojik şiddet mağduru kadının konuşmasının ardından, 31 gün önce çocuğunu kaybeden acılı anne Zeynep Kırgöz konuştu. Kırgöz, şunları söyledi:

“Nasıl anlatayım bilmiyorum. Sesimi duyurmak istiyorum. Ben, 31 gün evvel kızımı kaybettim. 21 yaşında… Çok uğraş ettim. Tekraren polise gittik. Şikayet ettik kızımla birlikte. Uzaklaştırması vardı. Lakin bu uzaklaştırma kağıt üstünde. Hiçbir işe yaramıyor. Size bir kağıt veriyorlar, diyorlar ki uzaklaştırması var. Lakin bu bizi korumadı. Tekraren polise gitmeme karşın hiçbir tedbir alınmadı. Hiçbir şey yapmadılar. Yapsalardı benim kızım şu an yaşıyor olacaktı. Tekraren ihlal etti lakin hiçbir vakit bizim gerimizde durmadılar. Şahıs bizim kapımızın önünde otomobilin içinde duruyordu. Bize dediler ki zilinize basmadıktan sonra bir şey yapamayız. Her sokakta kızımın önüne geçiyor. Diyorlar ki ispatınız var mı? Daha nasıl ispatlayabiliriz ki? Olayın yaşandığı gün de birisi polis karakoluna, bu gün bu kızın başına bir iş gelecek. ve o gün tekraren ihbar olmasına karşın polisler kızımı aramışlar ve ne yapıyorsun, neredesin demişler. O da ben çarşıdayım lakin şu anda bende bir şey yok. Kızım konuta gelemiyor. Bu pislik kızımın önüne geçiyor, otomobile bindirip kaçırmaya çalışıyor. Her seferinde kızım kendini otomobilden atıyor. En sonunda saçından tutuyor. Sonra tekraren başına sıkıyor ve ateş almıyor. En sonunda gözü kara bir abimiz bunun elinden silahı almaya çalışıyor, ona da sıkmaya çalışıyor fakat her seferinde silah patlamıyor. Kızım tam kaçarken kızımı sırtından vuruyor. Kızım 28 dakika boyunca o caniyle cebelleşti. Yardım etmek isteyen kimse yanaşamıyor. Polisler geç geliyor. Polisler kızımı korumadı. Kurtaramadım, tahminen yaşatamadım ancak bundan sonra sesimi duyurmak istiyorum. O caninin en ağır cezayı almasını istiyorum.”